مناجات با حضرت حجت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا
آقای من ،تنها در این دور و زمانه
بار فراقت می کِشم بر روی شانه
کاری ز دستم بر نمی آید،ببخشید
جزاینکه صبح جمعه می گیرم بهانه
آقا اجازه می دهی تا که بگویم
حرف دل خود را به شکل عامیانه
مانند اجدادت، تو هم خیلی غریبی
دیگر ندارد شهر ما از تو ، نشانه
خیمه نشین ، مانند آن خانه نشینی
که بسته شد دست غیورش ، ظالمانه