بیانات حاج آقا منصورارضی| 7صفر |سه شنبه 19 آذر 1392 | صنف لباسفروشها |زیارت عاشورا اباعبدالله الحسین(ع)

بیانات:
در ادامه زیارت ائمه "و اوجب لی الخیر و الرحمة و المغفرة و البرکة" 
خدایا جزو واجبات من این چهار چیز رو قرار بده. کسی که در رحمت باشد هیچ وقت نگران نیست. انقدر که ما نگران رفاه و دنیا هستیم نگران هیچ چیز نیستیم و همه هم این نگرانی رو دارند. همیشه حرص می زنیم و همیشه هم ناراحت هستیم.
چون بالا دستی ها رو می بینیم.
یادتون باشه که خیر و برکت دو مقوله جداست ولی همیشه با هم است. اگر فکر خیری برای مومنین هستی باعث میشه خدا بهت برکت بده و عملکردت بهتر میشه و خودت این رو می فهمی. این پولهایی که برای جهیزیه و صدقه میدی این برکت رو به زندگیت وارد می کنه. 
حتما نباید به مشکل بیفتیم تا نذر کنیم و صدقه بدیم. الان که مشکلی ندارین خیرات رو انجام بدهیم. وگرنه خانواده بعد از مردن انسان هیچ کاری نمی کنند. اگر هم کاری بشه انقدر ریا و چشم هم چشمی هست که چیزی به متوفی نمی رسه.

بیانات حاج آقا منصورارضی| 29 محرم 92 |سه شنبه 12 آذر 1392 | صنف لباسفروشها |زیارت عاشورا اباعبدالله الحسین(ع)

هر پولی برای زیارت کربلا خرج نمی شود.

اون کسانی که سِمَت دارند در دستگاه ابی عبدالله ^(ع)  مثلا آقایون مداح باید اربعین بمونند و این دخترها و پسرهایی که هستند رو به هیئت ها دعوت کنند و گرنه خیلی ها دوست دارند به کربلا بروند. شما فکر کردین مقام معظم رهبری، مراجع و علما دوست ندارند بروند کربلا؟ اینها که برای کربلا رفتن و حتی یک سلام دادن از نزدیک می میرند.

مداحان جوان باید فعالیت کنند و مراسم های خودشون رو در مدارس، دانشگاه ها و این قبیل مکان ها برگزار کنند. مثلا یک دسته فقط دبستانی ها باشند، یک دسته دبیرستانی ها، ی دسته فقط دانشجو ها، اینها تاثیر داره و الا قافیه رو می بازیم.
دنبال انجام وظیفه باشید چون من دیده ام کسی که خیلی ادعا داشت و سال بعد امام حسین ^(ع) یک نفر دیگه رو جایش نشاند.

بیانات حاج آقامنصورارضی | شب جمعه 1 آذر 92 |حرم سیدالکریم (ره) | دعای کمیل | شب 19 محرم 92

گزیده از سخنان حاج آقا منصور ارضی:

 

انسان باید در مکان های مشخص و معین و جاهایی که رحمت خدا بیشتر است مثل همین حرم سیدالکریم بیشتر حضور داشته باشد و نماز بخواند.

جوانی میگفت من سال ها در سرویس بهداشتی منزل نماز می خواندم چون پدرم مخالف نماز بود، بالاخره حالت اضطرار است.

انسان باید خودش را در بندگی عرضه کند، در معاملات باید جنس را روئیت کرد بعد خریداری نمود. انسان به خدا بگوید این زبان من است، چقدر زندگی ها به وسیله زبان من بهم ریخت، این چشم من است چقدر گناه کرد و...

ما باشلوغی ذهن و دل به درخانه خدا آمده ایم، فکرهای ما مشغول جاهای مختلف است.

انگار الان واقعا وقت صادر کردن مداح است! به هر کسی اشاره کنی بلند می شود از خودش با شعرهای بی معنی یک صدایی در می آورد.