مناجات با خدا - شب اول رمضان المبارک 1392

با کوهی از سوز و گداز، آمد گدایت خدا، آمد گدایت

با حالی از راز و نیاز، آمد گدایت خدا، آمد گدایت

من دوره گردم خدا، دورت بگردم، الهی العفو

مهمان سی شب آمده، ادرکنی یا رب خدا،ادرکنی یا رب

بکاء زینب آمده، ادرکنی یارب خدا، ادرکنی یا رب

رب الحسینم ببین، در شور و شینم، الهی العفو

مهمان منم مهمان منم، تو میزبانی خدا، تو میزبانی

محتاج یک احسان منم، بس مهربانی خدا، بس مهربانی‌

من عبد زهرا خدا، تو رب زهرا، الهی العفو الهی العفو

آمد بهار ناله و آه و مناجات شده وقت ملاقات

با نام صادق آمدم در باب حاجات شده وقت ملاقات

مست بقیعم بده، شأن رفیعم خدا، الهی العفو الهی العفو

یک سال بودم منتظر، ماه خدا را حسین، ماه خدا را

کن قسمتم، شهر اله کربلا را حسین، کرببلا را

ای می فروشم حسین، کن جرعه نوشم حسین، کن جرعه نوشم

یا رب دلم خون کرده با أنّی اُحِبک، أنّی اُحِبک

در هر سحر خواندم تو را، أنّی اُحِبک خدا، أنّی اُحِبک

مهمان حیدر رسید، با دیده‌ی تر رسید، الهی العفو الهی العفو

گر چه شدم توبه شکن، یا ربی العفو خدا، یا ربی العفو

خوردم زمین من را مزن، یا ربی العفو، یا ربی العفو

یا رب الهی، به من بنما نگاهی، یا رب الهی یا رب الهی

یا غافرالذنب العظیم، یا رب الهی خدا یا رب الهی

دعوت شدم در ماه تو، خواهی نخواهی، خواهی نخواهی، یا رب الهی

یا ربنا یا ربنا، در میزنم من، در میزنم من

با صادق آل عبا، در میزنم من در میزنم من

عمامه افتاد از سرش، در بین کوچه خدا، در بین کوچه

افتاد یاد مادرش، در بین کوچه در بین کوچه

مهمان جام صادق آل عبایم، خدا بنما عطایم

با خرج آقا زائر کرببلایم خدا، کرببلایم

با روضه خوان کربلا، میخوانم امسال حسین، میخوانم امسال

لب تشنه افتاده غریبی بین گودال، گردیده پامال، گردیده پامال

---------------------------------------------------------------------------------------------

اشعار روضه امام صادق ^(ع)

وقتی آن بی صفت از چشم حیا را انداخت

با عزیز دل زهرا سر دعوا انداخت

دید در کوچه به دنبال حرم می‌گردد

تازیانه زد و از پشت عبا را انداخت

ذکر یا فاطمه روی لبش داشت ولی

ضربه ی سیلی آن مرد صدا را انداخت

سر برهنه وسط جمع حرامی رفت و

مرکب تند رو آن مرد خدا را انداخت

به زمین خورده صدا زد وای از

تیرهایی که شه کرببلا را انداخت