مناجات با خدا - شب یازدهم رمضان المبارک 1392
گرچه پیش از خواهش سائل عنایت می‌کند
گوشه چشمی هم بیندازد کفایت می‌کند
این گدا چیزی به غیر از اشک تقدیمش نکرد
شاه اما باز بخشش، بی‌نهایت می‌کند
این سیه روزی ما از غصه‌ی ایام نیست
حال مجنون از غم لیلی حکایت می‌کند
آبرویم رفت از بس در زدم، در وا نشد
پس کی آقای من اعلام رضایت می‌کند
هر چه می‌خواهی بیاری بر سرم آماده‌ام
این دل از دوری تو تنها شکایت می‌کند
گرچه تاریک است راه و ماه رفته پشت ابر
پرتو تو همچنان ما را هدایت می‌کند
تا شروع دولت عدل تو ما با آن کسیم
کز دل و جان خودش، خرج ولایت می‌کند
کوری نسخه نویسان دروغین شاهدیم
درد عشقت بر جهان دارد سرایت می‌کند
دشمنان شمشیر از رو بسته‌اند اما چه باک
مهدی زهرا از این پرچم حمایت می‌کند
آه ای آقای من، بنشین که دارد روضه‌خوان
روضه‌ی جد غریبت را روایت می‌کند
پیش چشمان بقیه ذبح کردن خوب نیست
آه زینب، این لعین آیا رعایت می‌کند؟
اشعار روضه حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها
عاشقان آیه‌های قرآنند
گاه مقداد و گاه سلمانند
چه عرب چه عجم مسلمانند
همه فرزندهای بارانند
یا نوه یا نتیجه‌اند همه
بچه‌های خدیجه‌اند همه
سایه‌اش مستدام بر سر ماست
خانه‌اش قبله‌گاه دیگر ماست
نامش آرامش پیمبر ماست
مادر فاطمه‌ست مادر ماست
مادرم ای امام مادرها
به فدایت تمام مادرها
گرمی آشیانه‌ی پیغمبر
همسر مهربان پیغمبر
یاد تو در روان پیغمبر
نام تو بر زبان پیغمبر
خاطرات تو گرمی شب او
یاد تو آهِ حسرت لب او
زن ولی مردتر ز هر مردی
جگر کفر را درآوردی
قد علم کرده پیش هر دردی
تو بر اسلام مادری کردی
نه فقط اُمّ مؤمنین هستی
اُمّ اسلام و اُمّ دین هستی
به تو جبریل احترام کند
پیش پایت نبی قیام کند
به تو باید خدا سلام کند
و تو را صاحب مقام کند
باید این‌گونه منجلی بشود
مادر همسر علی بشود
با نبی گر چه همنشین بودی
قبل از اسلام بی‌قرین بودی
بین زن‌ها تو بهترین بودی
در زمین آسمان‌نشین بودی
اشک تو ای خدیجه‌ی غَرّاء
ریخته گریه‌ی ملائک را
مثل ابر بهار گریه نکن
از بد روزگار گریه نکن
اینقدر گریه‌دار گریه نکن
مادر بی‌قرار گریه نکن
در سرت فکر چیست می‌دانم
گریه‌ات مال کیست می‌دانم
در عذار گلت چه می‌بینی
که چنین بی‌قرار و غمگینی
نگران هجوم گلچینی
یا که رنجور دست سنگینی
آه از دست، آه از آن آزار
آه از آن کوچه، آه از دیوار
