اشعار ولادت امام رضا ^(ع)

اول تو را خدای کریمان تو را سپاس

آخر تو را رحیم رحیمان تو را سپاس

اینکه زبان بنده نوازی گشوده ای

کلمنی ای خدای کریمان تو را سپاس

با من سخن بگو که لبیک گویمت

ای ذکر تو مدیحه ی ایمان تو را سپاس

یاربی العظیم تو را شکر میکنم

ای خالق وجود عظیمان تو را سپاس

تو راز علم عالم آل محمدی

ای آفریدگار علیمان تو را سپاس

حالا که حکمت تو رضا دهد به ما

باید نوشت رب حکیمان تو را سپاس

برگشته ام بسوی تو تا بندگی کنم

ای چاره ساز عبد پشیمان تو را سپاس

شکر خدا که ذکر رضا داده ای به ما

با عاشقی حب ولا داده ای به ما

کم کم بهشتیان سخن آغاز می کنند

موج فرشته بال و پری باز می کنند

جمعی طبق طبق سبد گل می آورند

جمعی سرود چاوشی ؛آغاز می کنند

انگار عرشیان خبری تازه می دهند

این آسمانیان چقدر ناز می کنند

حق باشماست این خبراز جنس دیگراست

مدحی ز آل فاطمه ابراز می کنند

حالا صدای پای رئوفی رسد به گوش

ما را زلطف خویش سرافراز می کنند

انگار اهل بیت به سر تا سر بهشت

دارند با خدای رضا راز می کنند

اینکه خبر دهند که نام رضا رسید

این نام ها نیامده اعجاز می کنند

آمد رئوف رافت دل ها شروع شد

در بین خلق هدیه گل ها شروع شد

ذی القعده لحظه لحظه اش از سال برتر است

این ماه ماه عترت موسی بن جعفر است

دانی هزار معنی خیر من الف شهر

آری هزار ویک ز رضا جلوه گستر است

شمس الشموس آمده یعنی ابالحسن

سلطان به عرض طوس که انوار داور است

اورا اراده ازلی نور آفرید

یکپارچه تمام وجودش مطهر است

بار تمام آل پیمبر به دوش اوست

او ولایت زهرا و حیدر است

موسی به کوه طور برای چه میرود

موسای ما منادی الله اکبر است

این رحمتی که کشور ما را گرفته است

نور وجود پاره ی جسم پیمبر است

ایران ما حریم خصوصی مرتضی ست

اینجا حیات خلوت معصومه و رضاست

روزی که شیعه راضی و دل شاد می شود

روزیست که ز فاطمه امداد می شود

مشرق زمین یُمن رضا می شود بهشت

باب الجواد مرکز ارشاد می شود

درصحن جامع رضوی موقع ظهور

احکام و خطبه هاست که ایراد می شود

مهدی به منبر رضوی چون کند جلوس

دریای نور ، صحن گوهرشاد می شود

اینجا دیار یارخراسانی است وبس

سفیانی است طعمه ی مرصاد می شود

آباد میشود همه در پرتو رضا

هر جا که شیعه خسته ز بیداد می شود

از آستین مهدی موعود بی درنگ

دست رضا مهاجر صیاد می شود

ایران جدا ز روح شهادت نمی شود

بالاتر از جهاد عبادت نمی شود

خواهی اگر دلت به حریم رضا رود

چیزی نمانده که به خلوت سرا رود

هرکس که نور چشم رضا را دهد قسم

سوگند بر جواد که حاجت روا بود

خشنودی بزرگ خدا ، خنده رضاست

باید که دستها بسوی التجاء رود

پایین پای حضرتش کوی طور ماست

بالای سر هر آنکه رود تا خدا رود

قربان زائری که به سر میرود حرم

ای خوش به حال آنکه به کویش فدا رود

خورشید ذره ایست معلق به کوی او

هرروز صبح در پی آن مقتدا رود

هرروز در پناه رضایند انبیاء

گاهی به زیر سایه ی او حی العطا رود

آن دل که هست همسفر صاحب الزمان

از مشهد الرضا به سوی کربلا رود

---------------------------------

 اشعار ولادت امام رضا ^(ع)   - سرود

غریب الغربا معین الضعفا

رواق دیده چه زیباست زمقدم تو شها

دلم هوای تو کرده رئوف آل عبا

غریب الغربا معین الضعفا

امام دو سرا ولی نعمت ما

غریب الغربا معین الضعفا

غریب الغربا معین الضعفا

خوشم زبانزد خوبان ، گره گشایی تو

زشغل مردم ایران ، شوم گدایی تو

غریب الغربا معین الضعفا

زبنده من شدم آزاد ، زصحن گوهرشاد 

دخیل بسته دل من ، به پنجره فولاد

غریب الغربا معین الضعفا

میان این همه لیلا ، فقط تو را داریم

که خوشبحاله ی ما ، امام رضا داریم

غریب الغربا معین الضعفا

بده عیدی ما فقط کرببلا

غریب الغربا معین الضعفا

-------------------------------

اشک روشن شده و آل علی خوشحال است

دهمین روز مه یازدهم از سال است

شب میلاد رضا آمد و یادم آمد

عصر شصت روز دگر فاطمه در گودال است

-------------

مومنین و مومنات ملتمس دعای خیر و عاقبت به خیری