گزیده ای از سخنان حاج آقا منصور ارضی ؛
دقتی که بندگان خدا درسیر لیل و نهار دارند، قسمتی از آن مربوط به ماه ها می شود که یکی از ماه های مهم ماه ذی القعده است. اینقدر ارزش دارد که روز یکشنبه اش غسل و نمازی دارد که آدم را متوجه میکند، آخر این ماه هم شهادت حضرت جواد علیه السلام است.
بعد از شب 23 ماه مبارک رمضان، از شب های مهمی که با پرهیز از گناه به آخرین مرحله و نهایی ترین مرکز بندگی می رسیم، ماه ذی القعده است، شب 23 این ماه شب زیارتی و ملاقات حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است، اما به درجات برای اشخاص متفاوت است، این دیگر به قرب ما به اهل بیت بستگی دارد، اجازه از آن طرف است پرهیز و دوری از گناه از طرف ماست، نکته ظریفی وجود دارد و آن این است که هر وقت می خواهید زیارت بروید خلوت داشته باشید.
در حرم حتما هم نباید گریان باشید، حال بکاء یکی از حسن هاست ولی اصل زیارت خلوتی است که درحرم دارید. حداقل ساعتی که در حرم هستید با کسی غیر از امام رضا (ع) کاری نداشته باشید، در خیلی از زیارات شما باید یک سری آداب زیارتی را توجه داشته باشید. مخصوصا مناجات، غیر از تسبیحات و تکبیرات. بعد از زیارت حضرت انسان متوجه می شود که رسیده است خدمت پاک ترین انسان ها، پاک ترین خانواده ها، لذا استغفارهایی که برای زیارت امام رضا (ع) هست برای هیچ زیارتی نیست تا آنجایی که من خواندم.
بعد از زیارت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) چنان حس مناجات پیدا میکنید که انگار به قرب کامل رفته ای، اکثر مردم که به زیارت حضرت می رسند از این امر غافل می شوند، باید در زیارت مناجات باشد، شما اگر تعداد خواب آلوده ها را در حرم امام رضا (ع) در شب ها برسی کنید با آن ها که بیدارهستند شاهد خواهیم بود آنهایی که خواب هستند بیشترند.
ذی القعده زبیایی اش به این است که به ما جواز زیارت اهل بیت (ع) بدهند، روز اول مربوط به حضرت معصومه (س) که عصمت رضویه دارد، بعد میلاد امام رضا (ع) سپس زیارت مخصوصه و دحو الارض و شهادت امام جواد (ع)، در دحو الارض اینطور که نوشته شده زمین از زیر کعبه گسترش یافته است، همه کره زمین از مکانی که علی (ع) به دنیا آمد گسترش یافت.
ذی القعده پایه است، ماه سازندگی است، ماهی است که با کمک اهل بیت (ع) میتوان به حج واجب رسید، چقدر مهم است که همه جوره برای شما برنامه ریزی کردند که با خدا حرف بزنید، در همین ساعاتی که چشمان تو آماده است که گریه کند و با خدا و امام حسین (ع) مناجات کنند عده ای غرق گناه هستند و خنده ی مستانه می زنند.
روزی دست خداست ولی من تازه فهمیدم روزی مناجات هم دست خداست، طرف کلی نماز میخواند دعا میخواند راهش نمی دهند، ولی یک آنی از راه روضه راهش می دهند بعضی ها خوش روزی هستند، هر طوری که میشود وصل بشوید.
منبع:عقیق
دقتی که بندگان خدا درسیر لیل و نهار دارند، قسمتی از آن مربوط به ماه ها می شود که یکی از ماه های مهم ماه ذی القعده است. اینقدر ارزش دارد که روز یکشنبه اش غسل و نمازی دارد که آدم را متوجه میکند، آخر این ماه هم شهادت حضرت جواد علیه السلام است.
بعد از شب 23 ماه مبارک رمضان، از شب های مهمی که با پرهیز از گناه به آخرین مرحله و نهایی ترین مرکز بندگی می رسیم، ماه ذی القعده است، شب 23 این ماه شب زیارتی و ملاقات حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است، اما به درجات برای اشخاص متفاوت است، این دیگر به قرب ما به اهل بیت بستگی دارد، اجازه از آن طرف است پرهیز و دوری از گناه از طرف ماست، نکته ظریفی وجود دارد و آن این است که هر وقت می خواهید زیارت بروید خلوت داشته باشید.
در حرم حتما هم نباید گریان باشید، حال بکاء یکی از حسن هاست ولی اصل زیارت خلوتی است که درحرم دارید. حداقل ساعتی که در حرم هستید با کسی غیر از امام رضا (ع) کاری نداشته باشید، در خیلی از زیارات شما باید یک سری آداب زیارتی را توجه داشته باشید. مخصوصا مناجات، غیر از تسبیحات و تکبیرات. بعد از زیارت حضرت انسان متوجه می شود که رسیده است خدمت پاک ترین انسان ها، پاک ترین خانواده ها، لذا استغفارهایی که برای زیارت امام رضا (ع) هست برای هیچ زیارتی نیست تا آنجایی که من خواندم.
بعد از زیارت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) چنان حس مناجات پیدا میکنید که انگار به قرب کامل رفته ای، اکثر مردم که به زیارت حضرت می رسند از این امر غافل می شوند، باید در زیارت مناجات باشد، شما اگر تعداد خواب آلوده ها را در حرم امام رضا (ع) در شب ها برسی کنید با آن ها که بیدارهستند شاهد خواهیم بود آنهایی که خواب هستند بیشترند.
ذی القعده زبیایی اش به این است که به ما جواز زیارت اهل بیت (ع) بدهند، روز اول مربوط به حضرت معصومه (س) که عصمت رضویه دارد، بعد میلاد امام رضا (ع) سپس زیارت مخصوصه و دحو الارض و شهادت امام جواد (ع)، در دحو الارض اینطور که نوشته شده زمین از زیر کعبه گسترش یافته است، همه کره زمین از مکانی که علی (ع) به دنیا آمد گسترش یافت.
ذی القعده پایه است، ماه سازندگی است، ماهی است که با کمک اهل بیت (ع) میتوان به حج واجب رسید، چقدر مهم است که همه جوره برای شما برنامه ریزی کردند که با خدا حرف بزنید، در همین ساعاتی که چشمان تو آماده است که گریه کند و با خدا و امام حسین (ع) مناجات کنند عده ای غرق گناه هستند و خنده ی مستانه می زنند.
روزی دست خداست ولی من تازه فهمیدم روزی مناجات هم دست خداست، طرف کلی نماز میخواند دعا میخواند راهش نمی دهند، ولی یک آنی از راه روضه راهش می دهند بعضی ها خوش روزی هستند، هر طوری که میشود وصل بشوید.
منبع:عقیق
مراسم محرم حاج آقا کجا برگزار میشه؟