اشعار درد و دل با امام رضا ^{(علیه السلام)}

خمره ی مِی که بجوشد اثرش بیشتر است

اشک در چشم بگردد ثمرش بیشتر است

بازکردند زبانم که بگویم رضا

پس گدا هَر چه بنالد هنرش بیشتر است

ما گداییم و به ما تجربه ثابت کرده

کوچه ی جَنبِ حرم رهگذرش بیشتر است

گرچه نا بالغم اما ، تبِ گنبد دارم

بازیِ مُرغکِ عاشق خطرش بیشتر است

شده معطوف دل عاشقم آنجایی که

چشمِ سلطان خراسان نظرش بیشتر است

میل من نیست از اینجا بروم چون بی تو

 دستِ پُر بودنِ سائل ضررش بیشتر است

پس ندادم نَمی از آنچه که دادی اما

هیزم خشک یقینا شررش بیشتر است

نوکر اینجا اگر از سوز جگر گفت حسین

درمحرم نفحات جگرش بیشتر است

پیش سلطان لب سائل به دعا می چسبد

بعد مشهد سفر کرببلا می چسبد

ارباب آقای بی کفنم

ارباب غریب دور از وطن

ارباب بیا منو دریاب

 

------------------------

اشعار روضه حضرت زینب ^(س)  - کربلایی حسین خانی

هر چه او بیشتر نفس می زد

بیشتر می زدند زینب را

تیغشان ناله بود در گودال

با سپر میزدند زینب را

یک نفر مانده بود در گودال

صد نفر می زدند زینب را

خوابشان بُرد بچه ها سَرِ شب

تا سحر می زدند زینب را

تو اگر سنگ هم اگر بخوری

نخوری کاهش از کمر نیزه

مثل روزی همه کَسَم رفتند

وه که اصلا چقدر بمن ضرر زدی

بین راهم اگر زمین خوردم

چادرم گیر کرده بود ...

-------------------

اشعار سینه زنی  - کربلایی حسین خانی

حالا که من از حرم دورم

درمونم سخته آخه مجنونم آخه مجنونم

یه سلام میدم با حسرت طرف کربلا

آرزوم اینه بمیرم حرم کربلا

غم کربلا منو میکُشه

دل من فقط تو حرم خوشه

هرکی یکبار کربلا رفته

بطلب آقا ما رو یک دفعه، ما رو یک دفعه

ما مگه نوکر نبودیم رزق مون بده

ما مگه گریه نکردیم مادرت شاهده

میشه شاهده کرمت باشم

منم این شبا حرمت باشم

غم کربلا منو میکُشه

دل من فقط به حرم خوشه