مدح ابا عبدالله الحسین ^{(علیه السلام)}

آنکس که تو و اسم تو را باده نوشته

چشمان مرا کاسه آماده نوشته

تقدیر من اینست گرفتار تو باشم

زهرا خودش این را سر سجاده نوشته

زیباتر از این نسیت که در راه تو باشم

صد شکر مرا راهی این جاده نوشته

ما دل شدگان جملگی ارباب پرستیم

اشکال نگیرید به این آب نوشته

ارباب کریم ست در این معرکه هر کس

اندازه یک درهم اگر داده نوشته

در کهف ولا من سگ اصحاب حسینم

این را خود او گوشه قلاده نوشته

یک عمر از این روضه به آن روضه دویدم

بر تارک عشاق گدا زاده نوشته

مدح حضرت زینب ^(س)

گفتن از زینب و عشقش به تو کار زهراست

زینبی که همه دار و ندار زهراست

پرورش یافته باغ و بهار زهراست

باعث فخر همه ایل و تبار زهراست

عمه نه ، مادر سارات پس از زهرا اوست

هیچکس ثانی زهرا نشود تنها اوست

خواهرت هست و بر این فیض مباهات کند

همه را مست خودش وقت مناجات کند

قبل تکبیر اذان با تو ملاقات کند

بهتر از حضرت عباس مواسات کند

شیر زن نه ، به خدا خالق غیرت زینب

حافظ خانه توحید و امامت زینب

نشنیدیم این عشق فقط از کرم زینب توست

عاشقی مست شده با قلم زینب توست

هر چه غم در دل ما هست غم زینب توست

سر تربت که شفاست از قدم زینب توست

کربلا جلوه گر محترم زینب شد

پیش تر از حرم تو حرم زینب شد

شعر روضه طفلان حضرت زینب ^(س)

آمده تا که دوباره همه را مات کند

اینکه پیش از همه عاشق شده اثبات کند

نذر اولاد تو یک قافله سادات کند

تو در این اذن و بر این اذن مباهات کند

نه نگو ور نه قسم بر لب زینب آید

نام زهرا ببرم تا که گره بگشایم

شنیدستم سلیمانی ز یک مور

قبول تحفه کرد ای مرتضی پور

من آن مور ضعیف و ناتوانم

این دو یوسف که غلام علی اکبر هستند

این دو تا آبروی عترت حعفر هستند

آشنا با همه آیات مطهر هستند

تربیت یافته ساقی لشگر هستند

این جگر گوشه و آن پاره تن زینب توست

این حسین و دگری هم حسن زینب توست

حرمله کو که سه شعبه به کمان بگذارد

کو سنان نیزه به جسم دو جوان بگذارد

شمر کو پا به روی سینه شان بگذارد

سرشان را ببرد روی سنان بگذارد

تنشان را به سم مرکبشان بسپارد

تا که دست از سر تو قوم لعین بردارد

شعر نوحه (زمینه ) دوطفلان حضرت زینب ^(س)

دست تمنایم به دامانت گذارم من

هدیه ، از این بهتر ، برادر جان ، ندارم من

نگاهی کن سلیمانی ، تو رو از من مگردانی

مظلوم ، حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جانم

جانان مشو راضی که شرمنده شود خواهر

هم از ، روی نجمه ، هم از لیلا ، هم از رباب

بده رخصت به طفلانم شود یارت حسین جانم

مظلوم ، حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جانم

شعر نوحه (واحد - سنگین ) دوطفلان حضرت زینب ^(س)

تو مخور غصه به حال من خواهر هرگز

نشود از غمشان با تو برابر هرگز

جسمشان را به سوی خیمه میاور هرگز

تو میار پیکرشان را بر اکبر هرگز

* توجه ؛ ممکن است در این اشعار غلط املایی وجود داشته باشد لطفا اطلاع دهید تا اصلاح گردد.

مومنین و مومنات و عزاداران ابا عبدلله الحسین ^(ع) ملتمس دعای خیر و عاقبت به خیری

نوای عرش