مناجات با حضرت حجت  ^{روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا}

به دریا رود آب جویی که داریم

به می رسد این سبویی که داریم

میسر نگردد به بال وبالی

هوای پریدن به کویی که داریم

به جز آب از چاه ناله کشیدن

چه شد حاصل از جستجویی که داریم

به چه رویی آخر شما را بخوانیم

اگر با چنین خلق و خویی که داریم

بدون تو درباره سخت غیبت

نرفت آب خوش از گلویی که داریم

ز خون شهیدان این آب و خاکست

اگر هست نام نکویی که داریم

به شاهی عالم خدایی بی ارزد

در خانه ات آبرویی که داریم

فقط با همین روضه ها در امانیم

ز هر فتنه پیشه رویی که داریم

اگر خوب یا بد غلام حسینیم

ز کرببلاست عطر و بویی که داریم

حرم با تو رفتن صفا دارد آقا

چه بی انتهاست آبرویی که داریم

---

اشعار روضه حضرت عبدلله ابن الحسن ^(ع)

به خط سرخ نوشتم بی کس افتادی

نوشته ام که صیدی به چنگ صیادی

عزیز حیدر و زهرا کجا و این وادی

چرا زریح تنت دست این و آن دادی

عدو هر آنچه به کف داشت در تنت جا کرد

بیا و دست به دستم بده بیا برگرد

منم حسن منم عباس یازده ساله

منم محارب هر نابکاره و نجاره

مدینه اول غم کربلاست دنباله

تفاوتی نبود بین یاس و این لاله

به روز واقعه مردی سِتُرد می باشم

همیشه پیرو مادربزرگ می باشم

عمو مگر تو نگفتی  که من شدم پسرت

چقدر ازدهام شد عمو به دو رو برت

 میان گودی مقتل چه آمده به سرت

چرا سفارسش من را به عمه ها کردی

مرا ز قافله عاشقان سوا کردی

خودم شنیدم از آن دور تا صدا زدی و

میان گودی گودال دست و پازدی و

رسید از ره و دیدم ز خون حنا زدی و

به زیر چکمه کین حرف ربنا زدی و

منم از خیام برایت دو دست آوردم

دو پای راهی و یک جان مست آوردم

حرام زاده عمویم که صید صحرا نیست

بلند شو سراین سینه جای سگها نیست

در این دهان که پر از آیه های ربانی ست

یکی رسیده و قبلا زده دگر جا نیست

به جای او سر من را به نیزه ها بزنید

رسید ناله زهرا سر و صدا نکنید

پرم شبیه عمو رفت زیر مرکب ها

مرتبا تن من شد چو نامرتب ها

در آمد از جگر من فغان زینب ها

نیابت از پدرم بود بوسه بر لب ها

یتیمم و دل من را بدست آوردند

مرا یتیم حسین و حسن صدا کردند

---

اشعار سینه زنی حضزت عبدلله ابن الحسن ^(ع)

طفل حسن هستم در این صحرا سرافزارم

پیش تو ثارلله دو دستم را سپر سازم

به عشق تو اسیر من کنار تو بمیرم من

مظلوم حســـــین حســــــین حســــــین

دیدم تو را در خون که می غلتی عموی من

آیم که جای تو شوم پاره گلوی من

عمو مثل علی اصغر در  آغوشت زنم پرپر

مظلوم حســـــین حســــــین حســــــین

طفل حسن هستم در این صحرا سرافزارم

پیش تو ثارلله دو دستم را سپر سازم

به عشق تو اسیر من کنار تو بمیرم من

مظلوم حســـــین حســــــین حســــــین