مدح حضرت زینب ^(س)

جلوه معشوق ، عاشق را به کشتن می دهد

کیست آن عاشق که بر دام بلا تن می دهد

عشق زینب را پیمبر در دو عالم نشر داد

با حدیثی که به دست «ام ایمن» می دهد

سوز آن اشکی که زینب ریخت در کربلا

قوسی از جنس کمان بر قد آهن می دهد

هیچ کس مانند زینب پای این آتش نسوخت

یا حسین او به آتش عطر گلشن می دهد

تا بخواهی بر دو چشمم اشک روزی می کند

این طلای ناب، روزی چند معدن می دهد

دست پر خیری که داد انگشتری بر ساربان

پرچم اسلام را در دست این زن می دهد

سربلندی سر ارباب روی نیزه اوست

کی نخی از معجرش را دست دشمن می دهد

جای گریه خون به پای نیزه دلدار ریخت

چوبه محمل به اوج عشق گردن می دهد

راهی بازار شد ، بازار حق شد گرمتر

دست این خانم شراب مرد افکن می دهد

نیمی از او با حسین و نیم دیگر هم حسین

این تعلق هست، او را به دودیدن می دهد

---

اشعار نوحه سینه زنی ( زمینه) شب عاشورا 

امشب شب تجدید پیمان با حسین است

این آخرین شام امام عالمین است

مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

امشب حسین از کوفیان مهلت گرفته

از یک یک یاران خود بیعت گرفته

مظلوم حسین جان ، مظلوم حسین جان

دردانه جا بر زانوی بابا بگیرد

باران اشک از گونه مولا بگیرد

سالار زینب ، مظلوم حسینم 

گاهی ز صحرا خاره را می زداید

گاهی نظر بر زیور دختر نماید

سالار زینب ، مظلوم حسینم

امشب غم دل گفتن و تا صبح شنیدن

فردا اسیری رفتن و سیلی چشیدن

سالار زینب ، مظلوم حسینم

امشب حسین تسکین دهد بر قلب خواهر

فردا میان قتلگه در خون شناور

سالار زینب ، مظلوم حسینم

امشب حسین با خواهرش در سوز و آه است

فردا به زیر سم اسبان سپاه است

سالار زینب ، مظلوم حسینم