گزیده ای از سخنان حاج آقا منصور ارضی
گاهی وقت ها شده آدم در فقری که پیدا می کند آن فقر اینقدر فشار می آورد که نه خدا را اطلاعت می کند و نه خودش را، در یک استکبار کاذبی قرار می گیرد که نه خودش را اطاعت می کند و نه خدا را، در نتیجه در بست در اختیار شیطان قرار می گیرد، اینجاست که طغیان و هر آلودگی برای آدم فراهم می شود.
نفس هر روز حقه جدیدی را پیدا میکند، اینقدر آرزوهای طول و دراز او را فراگرفته که کور شده است، لذا وقتی ذوالقرنین با لشکرش به شهری رسید که ظلمات کامل بود، ذوالقرنین گفت: هرچه می توانید بردارید، بعضی ها کم برداشتند، برخی اعتنا نکردند، بعضی ها هم زیاد برداشتند وقتی از آن شهر خارج شدند دیدند همه آنها زر و طلاجات است.
در دعای عرفه قسمتی که سید بن طاووس اضافه می فرماید، درباره ی فقر است، حضرت می فرماید: رزاقیت تو نیاز من را به جوش می آورد، یعنی اینکه من عددی نیستم که بخواهم اسم تو را ببرم.
آرزو بکن ولی آرزو کورت نکند، که نبینی سبب خلقتت چه بود، چه شد که خدا گذاشت اسم حسین را ببری، مگر همه کس می تواند اسم حسین را ببرد؟
طرف میخواهد عاشورا بسازد به سبک غربی، صحنه سازی با واقعیت تاریخ فرق می کند.
ما فقط برای این خلق شده ایم که برای حسین (ع) گریه کنیم، بهاییت و وهابیت دارند کار می کنند تا بتوانند حتی شده یک نفر را از خدا جدا کنند، بچه ها دنبال آسایش نگردید فقط آرامش، آن هم با ذکر حسین (ع) است، خدا نکند که ما از اهل بیت (ع) جدا شویم، حتی اگر همسایه آنها نیز باشیم اگر درست آرزوهایمان را تنظیم نکنیم و زندگیمان را از حلال نسازیم ما هم امام زمان (عج) را سنگ می زنیم.
من می ترسم این یک ذره حسین (ع) حسین (ع)گفتن را نیز از دست بدهیم، ارباب اگر درست نمی شویم همین الان کارمان را تمام کن، حالا بگوییم من میخواهم 20سال دیگر هم زندگی کنم، آخرش چی؟ آخرش بار ما سنگین و راه ما دور و بس تاریک است.
یادمان باشد در حال ورود به فاطمیه هستیم مادر در بستر افتاده است، مادر وقتی مریض می شود آدم کلا بی حوصله می شود ولی برای پدر اینطوری نیست، اما مادر یک زمین بخورد...!
منبع: عقیق
