فایل صوتی (باتشکر از دوستداران حاج منصور ارضی)
مناجات با حضرت حجت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا
نظر نما که گرفتاری ام زیاد شده
ز دستِ تو طلبِ یاری ام زیاد شده
چه قدر واسطه گشتی خدا مرا بخشید
ببخش، توبه ی تکراری ام زیاد شده
بزرگواری و نگذاشتی زمین بخورم
به رحمتِ تو، بدهکاری ام زیاد شده
به چشمِ خلق گناه ست گریه کردنِ ما
چه خوب شد که گنهکاری ام زیاد شده
ز دردِ روضه دگر شب نمی برد خوابم
شبیهِ فاطمه، بیداری ام زیاد شده
کسی که صاحبِ اشک ست لشکرِ زهراست
به لطفِ فاطمیه یاری ام زیاد شده
قسم به غیرتِ حیدر زدند زهرا را
به این دلیل، عزاداری ام زیاد شده
به فضه گفت دعا کن دگر بمیرم من
که زحمتِ من و بیماری ام زیاد شده
جدا از این همه خونریزی و غم و دردم
شمرده ام، چه کنم یک کفن کم آوردم
اشعار روضه حضرت زهرا (س)
قرار من چه کسی بعد تو قرار علیست
پس از تو بانوی خانه که خانه دار علیست
نو جسم و جان منی بین قبر خوابیدی
و این مزار تو نه ... مزار علیست
دلیل خیسی این خاک اشک نیست فقط
کمی هم از عرق شرمسار علیست
تو یاس بودی و در باغ پَرپَرت کردند
عجیب نیست اسیر خزان بهار علیست
پس از تو آنچه سپید است گیسوی حَسَن است
پس از تو آنچه سیاه است روزگار علیست
غذای دیشبمان دست پُخت زینب بود
چنان تو و پدرت دخترت کنار علیست
دری که سوخته دارد هنوز می سوزد
چرا که مستمع روضه های یار علیست
منم که ماندم و لبخند طعنه ی یک شهر
و گرنه خانه ی تو نزد کردگار علیست
بروی شانه ی تو چند موی سوخته بود
نه موی سوخته بلکه طناب دار علیست