"و عَناصِرَ الأبرارِ و دَعائِمَ الأخیارِ" اهل بیت(ع) عنصر های پاکان و بزرگان هستند ، ارکان بزرگواری و نیکوکاری هستند عمود نیکویان عالم هستند.
"شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینَتِنا" ریشه هرکسی که پاک و نیکوکار باشد،در نیکی و بِر خدا قرار گرفته باشد از این طایفه است، نمی شود کسی بگوید من نیکوکارم ولی ریشه ام از اهل بیت (ع) نیست، غیر ممکن است. نیکوکار را باید آخر کارش را ببینیم که این فرد چگونه به اهل بیت(ع) می رسد؟داریم می گوییم "و عَناصِرَ الأبرارِ" حالا این ابرار را طبقه بندی کنید از ما تا به انبیاء ،آنهایی که ابرار هستند ریشه شان از این خاندان است .
اگر زائر وقتی خدمت حضرات برود و این دعا را بخواند که آقا من ریشه ام از شماست اما به گناه افتادم خیلی مهم است چون اقرار به گناه آدم را سبک می کند و ملائکه هم می نویسند که این اقرار کرد.
اگر می خواهید بفهمید باید کتاب بخوانید تا "و عَناصِرَ الأبرارِ" را بشناسید ،خیلی کتاب هاهست،سنگین ترین و عمیق ترین کتاب ها مربوط به حضرت آیت الله جوادی آملی است. اصلش این است که ارتباط من زائر با این جمله چیست؟میگوید شما هم میتوانید با پاک خوردن، با حلال خوردن، عنصری در وجودت ایجاد شود که نسل تو هم ابرار بشوند، هر مالی را نخورید، هر جایی نروید، هر نفسی به شمانخورد،در همین شلوغی ها تا میروید بیرون،در خیابان در ایستگاه وهمه جا.
خیلی ما گرفتاریم وسایل شیطان آماده است ،وسایل خدا هم آماده است تا کدام را برای هدایت در بر بگیریم؟ همه حرفمان این است شما هم بتوانید عنصر ی از ابرار بشوید.
چیزی که ما کم دارم این است: حضور امام را هرجایی که میرویم حس نمی کنیم بعد هم میگوییم ای امام غایب!خودم را غایب نمی دانم!؟ ای زائر غایب که آمدی خدمت امام ظاهر، ما غایبیم نه امام.
ما نتوانستیم بااین تفکر نصف جامعه کبیره را بخوانیم لذا در روایت و دعا می گوید بهترین هدیه این است که برای رفیقتان دعای خیر کنید مخصوصا وقتی که گرفتارید خدا هم می بیند.
برو ید حرم امام رضا (ع)یا حرم امام دیگریا هرجا که رفتید حتی امامزاده ها این فرازازجامعه کبیره رابه نیت رجا بخوانید و صد مرتبه تکرارکنید بگوییدچه طور میشود من یک عنصر ازعناصر ابرار شما باشم، یک ریشه شما باشم،چرا جامعه اینطور شد؟ واقعا یک عده حرام خوردند بچه هایشان اینطوری شدند دانسته یا ندانسته.
من دنبال رفیقی هستم که من را آدمم کند، اشکم رازیاد کند،آنطرف همین است، مردم آنقدر گریه می کنند مگردرقیامت اذن بدهند بگو حسین (ع)چون میگوید "الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ" یعنی نمی توانید بگویید حسین (ع) یقینا نمی توانید، مگر اینکه آنها بخواهند،مرغ با پایش خاک راکنارمی زند تا دانه ای را تشخیص بدهد وبرداردلذا امام باقر (ع)می فرماید:قیامت مادر ما مثل مرغی که دانه رااززمین برمی دارد می آید ودوستانش را از بین گنه کاران بر میدارد، مگرآنها ما را بخواهند وگرنه پس معرکه ایم .
خدایا به حق حضرت زهرا (س) به ما هم خیر کثیر بده
جزء 7 قرآن یادتون نره
من راضی نیستم اگه جزء قرآن نخونی بیای اینجا زیارت عاشورا
ما را جز "عَناصِرَ الأبرارِ" قرار بده
- ۹۳/۰۲/۰۳
- ۵۴۹ بازديد