اعوذبالله من الشیطان الرجیم،بسم الله الرحمن الرحیم،الحمدلله رب العالمین، الحمدلله بجمیع محامده کلها علی جمیع نعمه کلها

عظمت لیله الرغائب

شب بزرگ و ارزنده ای است. شبی که کوچکترین ترجمه اش شب آرزوهاست. بخاطرهمین هم مردم بازغافلند.اگرازمن بپرسید، رغائب یعنی ازغفلت درآمدن ورسیدن به آنچه که سبب خلقت ما شده است. اینطور نیست که یک اسمی بگذاریم به عنوان آرزو یا هرعنوان دیگر.هر شبی که ائمه بزرگوارما آن شب را بزرگ داشته اند مثل شب اول ماه رجب ،یاامشب که باشب جمعه ی اول مطابقت دارد و لیلةالرغائب است عظمت دارد و عجیب این است که درهرشب بزرگ و ارزشمندی بایست با مبدا و مقصد و نهایت خودتان یعنی حسین^(ع) ،جوردربیایید. 

 امشب شب بزرگی است نه به عنوان اینکه ما به  آرزوهایمان برسیم،آرزوکنیم، بعدنگاه می کنیم چه آرزوهای بی ارزشی در دنیا داریم.اگر اینطور باشد برای اهل بیت ^(ع) کسر شـأن است که این شب را درک کردند روزه گرفتند،نماز خواندند.لذا باید هرشب هزار بار لاإِلَهَ إِلااللَّهُ بگوییید اگرمی خواهید به جایی برسید.

این جوانان امشب آمدند و آرزودارند.من زیاد با این معنا مأنوس نیستم اصلا قبول ندارم.چون شب همه  زندگی من است.این نماز را خواندید و در سجده گفتید: «سُبُّوح ٌقُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»،از امشب هم امام چهارم ^(ع) می گوید: «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُمِنْ عِنْدِکَ » بعد می گوید حاجتتان را بخواهید .حاجت من این است که شکرگزار تو باشم. لذا در سجده ی آخر زیارت عاشورا است که : اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَالشَّاکِرِینَ اگر کسی به این مقام برسد زندگیش روی ریل صراط مستقیم قرارمی گیرد.خدایا! توکه همه چیزبه من دادی.من هرچه فکرمی کنم هیچ کم ندارم،تنها چیزی  که کم دارم بندگی توست.

برداشت هایی ازدعای«خَابَ الْوَافِدُونَ...»

در یکی ازدعاهای ماه رجب  «خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِکَ» نکات زیبایی وجود دارد؛ یکی از نکات زیبایش این است ؛ گروه های مختلفی را مشخص می کندکه درخانه ی خدا می آیند.اول می گوید بیچاره آن کسی که غیر از تو دیگری را داشته باشد،زیانکارآن کسی است که واقعابدون توزندگی می کند.

درقسمت بعددسته بندی می کند؛می گوید اگر تو راغب هستی، درها برایت بازاست. «بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ» اگر طالب هستی، اینجا شما را می خرد.اگرسائلی، راه بازاست «مُبَاحٌ لسائلین»، هیچ کسی خارج ازاین دسته ها نمی تواند قرار بگیرد.تو آرزومندی «ونَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ» جزء آرزومندانی، راه بازاست اصلا مثل اینکه ائمه ^(ع) برای همه ایستگاه ودر ورودی گذاشتند، می گوید اگرتو گنه کاری، عصیانگری «رزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاک» دیگر بالاترازاین؟یعنی من وتو می گوئیم ماگنه کاریم می گوید حتی گنه کارهم باشید وسعت رزقش انقدرزیاداست و آنقدرسفره انداخته است اماکسی نمی آیدبنشیند.

گروه بعد«وَحِلْمُکَ مُعْتَرِض لِمَنْ نَاوَاکَ» بردباری تو ، حلم تو برای آن کسی که به دستگاه توسوءقصددارد عرضه شده است.او هم نمی تواند ازاین دایره خارج شود. مشمول حلم توقرارمی گیرد، زیرسایه مهربانی ودلسوزی توقرارمی گیرد.می گوید بگذاراین هم که دزد است  چیزی به این هم بدهیم، نگوید دست خالی برگشتیم.

بعد می گوید: «عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ» خدایا از اول تاآخرهمه چیزدست تو است.«یااول الاولین» اصلا عادت توست که احسان کنی به چه کسانی؟به محسنین ؟به متقین ؟نه به گنهکاران.

«وَسَبِیلُک َالْإِبْقَاءُعَلَى الْمُعْتَدِینَ» همه ی آنهایی که تعدی گر،تجاوزگر وظالم هستند،راه برای آنهاهم بازاست.هیچ کس نمی تواند بگوید مارا قبول نمی کنند.حتی اهل فحشا ومنکرات هم بیایند.

غفلت  بیچاره می کند

گروهی هستند که مشمول لطف خداوند نمی شوند «وَلاتَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِین» آنهایی که دور هستندموردلطف خداقرارنمی گیرند.غفلت کشنده ترین موضوعی است که برای یک انسان رخ می دهد.

امشب خیلی هاآرزودارندکه درمحیط قراربگیرند،موردلطف قراربگیرند.ولی این آرزو کی ازبین می رود ؟زمانیکه غفلت همه وجودشان را می گیرد؛باخوراک،باحرف،بانفس.یعنی هم نفس امروزت چه کسی بوده؟کی به شما سفارش کرده؟ کی با شما حرف زده؟درست این ساعت یک عده می بینید درغفلت قرارمی گیرند.

می بینید سخت بیماراست ولی یک فرد مذهبی رامی بیند در وادی التماس دعا قرار می گیرد،این بیمار بیدار است.غافل نیست.غفلت به هرکسی سرایت کند بیچاره اش می کند . قرآن می گوید بساط شرک جمع نمی شود ولی درخانه ی خدابیاییدجمع می شود.لذا می بینید طرف نمازمی خوانددرغفلت است.درتاریخ نداریم درکربلایهودی ها آمده باشند پشت به پشت هم ،ابی عبدلله ^(ع) ویارانش راکشته باشند. ماگریه مان برای این است همه نمازخوان بودند.

گریه بر امام حسین ^(ع)

در«زیارت جامعه ائمه المومنین» بیان می کند؛ حسین جان تمام ملائکه برای توگریه می کنند وثوابش رادرنامه اعمال دوستان تومی نویسند.من نمی دانم یعنی چی؟! من نفیمیدم.اصلازیبایی های این «زیارت جامعه ائمه المومنین» ،آدم راپیدامی کند.یادرزیارت های دیگر داریم که: « السَّلامُ عَلَیْکَ یَامَوْضِعَ سِرِّاللَّهِ السَّلام ُعَلَیْکَ یَاعَیْبَةَعِلْمِ اللَّهِ» زیارت مخصوص ابا عبدالله درروز اول رجب.

«اشْهَدُ لَقَدِاقْشَعَرَّتْ لِدِمَائِکُمْأَظِلَّةُالْعَرْشِ مَعَأَظِلَّةِالْخَلائِقِ» من گواهی می دهم برای خون تو تمام سایه های عرش برسر همه خلائق لرزید. سایه های عرش! این هارانمی فهمیم.سایه های عرش چیست؟

این شب جمعه گریه می کنی ومی گویی:« وَبَکَتْکُمُ السَّمَاءُوَالْأَرْضُوَن سُکَّانُ الْجِنَانِ وَالْبَرِّوَالْبَحْرِ» باورکند علما هم درمعانی این عبارات مانده اند.

حالاشماهرشب جمعه بیاییداینجا(حرم سیدالکریم)بنشینیدو گریه کنید برای اباعبدلله ^(ع) بگو چه سرزمینی است که بخاطرش آقایم راکشتند. چون درروایت دارد به آن ملعون وعده دادند اگر سرزمین ری را می خواهی که ازهمه جاآبادتراست بایدسر حسین ^(ع) را بیاوری.

بخاطرهمین است گریه ی دراین حرم راهیچ جاندارد.قوم های مختلف برای اباعبدلله ^(ع) گریه می کنند وخوب هم عزاداری می کنند ولی اینجا یک صفای دیگری است.

خدایا تو آنقدربرای حسین ^(ع) گریه کن خلق کرده ای که ما بینشان گم می شویم.اما ماهم می توانیم، ماهم جاداریم ماراازاین جا تکان نده.وهرکسی هم می خواهدبه ماوصل بشود ازطایفه ی حسین^(ع) قراربده.زندگی خوب می شود وقتی با ابی عبدلله ^(ع) باشید.