یکی از نکاتی که در جامعه کبیره نهفته است این مطلب می‌باشد "ابواب الایمان و اُمناء الرحمن" ائمه ما هستند یعنی کسی که به خدمت هر امامی می‌رسد متوجه می‌شود ایمان در او انتشار و ادامه یافته است یا نه ؟و این زمانی ادامه یافته نیست که انقطاع از منبع ایمان داشته باشند یا ایمانی عاریه ای داشته باشند "اللهم لا تجعلنی من المعارین" بعضی‌ها گرفتار شیاطین و عرفانهای دروغین می‌شوند و هر چه که خود می‌فهمند آن را عمل میکنند.
اگر ایمان را از بابش وارد نشوید عاریه ای است و از دست رفتنی، می آید در هیئت باقیافه مذهبی ولی وقتی در شرکت می‌رود باقیافه غیر مذهبی است! چون آنچه که خودش می‌فهمد همان را عمل می‌کند.
حال یکی از این بابهایی که شما را به این خان نعمت می‌کشاند همین مناجات شعبانیه است البته وقتی مناجات شعبانیه را به عنوان درس بخوانید.
همه ائمه (ع) مشترکاً با این مناجات خود را به هم متصل کرده اند یعنی هر که می‌خواهد به فیضلی از جمع ائمه نائل شود با این مناجات می‌تواند. این مناجات را وقتی تورق می‌کنی می‌بینی دریای معرفت است ، "اَنَا عَبْدُکَ وَابْنُ عَبْدِکَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَوَسِّلٌ بِکَرَمِکَ اِلَیْکَ" این دعایی است که خود امامان می‌خوانند یکی از راه‌های امام شناسی همین مناجات شعبانیه است.
در این دعا می‌فرماید طوری من را تطهیر کن که منافذ غفلت در وجودم پاک شود ، ببین میایید به مجلس ائمه (ع) مسرور می‌شوید یا محزون ؟
یا پاک می‌شوید !
منافذ غفلتت هم پاک می‌شود ؟
الان از این در می‌روید بیرون چه می‌کنید وچه میکنیم ؟
چه می‌گوییم؟ این جاست که می فرماید: "لِتَطْهِیرِ قَلْبِی مِنْ أَوْسَاخِ الْغَفْلَةِ عَنْکَ" تمام جاهای خالی و کمبود‌های قلب را پوشش می‌دهد و وقتی قلب درست کار کند می‌توان بر تمام بیماری‌های دیگر چیره شد ، یعنی غفلت اگر نباشد شما می‌توانید به هر آنچه می‌خواهید برسید !
نگاه کنید الان ایام نیمه شعبان است و همه به دنبال چراغانی و آزین بندی خیابان و کوچه خود هستند و کسی عیبی بر شما نمی‌گیرد ، اما اگر شما به جای این همه چراغانی به قول قدیمی‌ها یک چراغ موشی یک چراغ کوچولو در دلت روشن کنی با مناجات و شب زنده داری با روزه داری چه کسی به آن اشکال می‌گیرد؟ این مهم‌تر نیست؟
در ظاهر رفتارمان مثل در آویخته گان به شاخه طوبی باشد و در دل و باطن دوری کنیم از اعمال و رفتار درآویختگان به شاخه زقوم .جالب اینجاست که چون خیلی کارها از روی عادت انجام می‌شود متوجه نمی‌شویم ،این شوخی‌ها این دست انداختنها ویا حتی تعریف کردن کارهای غلط واشتباه مان برای دیگران از جمله عادات غلط و نا بجاست. من توصیه ام این است که دعای مناجات شعبانیه را به عنوان دارو و درمان برای قلوب و پاک کردن عادات رفتاری بنشینیم بخوانیم تا با آمادگی وارد جشن نیمه شعبان و ماه مبارک رمضان شویم.
دو جلسه دیگه زیارت عاشورا داریم بعدشم که برنامه ماه مبارک رمضان
حال یکی از این بابهایی که شما را به این خان نعمت می‌کشاند همین مناجات شعبانیه است البته وقتی مناجات شعبانیه را به عنوان درس بخوانید.
همه ائمه (ع) مشترکاً با این مناجات خود را به هم متصل کرده اند یعنی هر که می‌خواهد به فیضلی از جمع ائمه نائل شود با این مناجات می‌تواند. این مناجات را وقتی تورق می‌کنی می‌بینی دریای معرفت است ، "اَنَا عَبْدُکَ وَابْنُ عَبْدِکَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَوَسِّلٌ بِکَرَمِکَ اِلَیْکَ" این دعایی است که خود امامان می‌خوانند یکی از راه‌های امام شناسی همین مناجات شعبانیه است.
نگاه کنید الان ایام نیمه شعبان است و همه به دنبال چراغانی و آزین بندی خیابان و کوچه خود هستند و کسی عیبی بر شما نمی‌گیرد ، اما اگر شما به جای این همه چراغانی به قول قدیمی‌ها یک چراغ موشی یک چراغ کوچولو در دلت روشن کنی با مناجات و شب زنده داری با روزه داری چه کسی به آن اشکال می‌گیرد؟ این مهم‌تر نیست؟
در ظاهر رفتارمان مثل در آویخته گان به شاخه طوبی باشد و در دل و باطن دوری کنیم از اعمال و رفتار درآویختگان به شاخه زقوم .جالب اینجاست که چون خیلی کارها از روی عادت انجام می‌شود متوجه نمی‌شویم ،این شوخی‌ها این دست انداختنها ویا حتی تعریف کردن کارهای غلط واشتباه مان برای دیگران از جمله عادات غلط و نا بجاست. من توصیه ام این است که دعای مناجات شعبانیه را به عنوان دارو و درمان برای قلوب و پاک کردن عادات رفتاری بنشینیم بخوانیم تا با آمادگی وارد جشن نیمه شعبان و ماه مبارک رمضان شویم.
