در اعمال نیمه شعبان بهترین اعمال،خواندن زیارت سیدالشهدا ^(ع)است و بعد از آن توجه به ادعیه وارده است. انسانی که رو می‌آورد به مناجات ودعا ،اول باید فضیلت آن روز و شب رابشناسد وباید بداند ارزش آن شب و دعاهای آن چقدر مهم است ،مثلاً شما می‌توانید شنبه شب دعا و نیایش کنید ولی شب جمعه اعمال وادعیه مخصوص دارد، در دعایی که سحر شب جمعه واردشده آمده است که آرزوهای بزرگ همه پوچ است مگر سمت تو باشد ، در اوایل دعا هم می‌فرماید " اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِیَ الْغَدَاه رِضَاکَ وَ أَسْکِنْ قَلْبِی خَوْفَکَ وَ اقْطَعْهُ عَمَّنْ سِوَاکَ " ؛ "خوشنودی خود را به من بده ودلم را آرامش ده وازغیرخودت ببر" و این برای شبهای جمعه است و بعد می‌رسد به آنجا که مقام معظم رهبری هم همیشه برآن تاکیددارند و ما غافلیم "  إِلَهِی طُمُوحُ الْآمَالِ قَدْ خَابَتْ إِلا لَدَیْکَ " وقتی از همه جا نامیدی، جواب  آرمانها و آرزوهای بزرگ (ازسوی خداوند)می آید. "مَعَاکِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ إِلا عَلَیْکَ " هر معتکفی در هر کجایی که غیر توباشد بی خود و بیهوده است مگر کسانی که معتکف به تو هستند.

پس شب جمعه ارزش والایی دارد علی الخصوص اینکه با شبی همچون نیمه شعبان مصادف شود که دراین شب می‌خوانیم: " اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا وَمَوْلُودِها و حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا "واژه "لیلتنا"را در شب بیست وهفتم رجب هم داشتیم. در شبهای قدر چون بار عام است زیاد سخت گیری نکرده اند. نکته مهمی که امشب معلوم می‌شود این است که قبل از سحر، مولود (حضرت مهدی ^{(علیه السلام)}) به دنیا می‌آید " الَّتى قَرَنْتَ اِلى فَضْلِها فَضْلا فَتَمَّتْ "   خود نیمه شعبان فضیلت بالایی دارد و این فضل دیگر که خداوند عنایت داشته یعنی به خاطر این مولود و موعود  فضل بر فضل افزوده شده " فَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ صِدْقاً وَ عَدْلا لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِکَ "

امشب دو رکعت نماز به همراه دعا و اذکاری دارد که خودتان ان شاالله به کتب ادعیه مراجعه می‌کنید. 

درنیمه شعبان زیارتی برای امام حسین ^{(علیه السلام)} واردشده که در این زیارت ابی عبدالله ^{(علیه السلام)} را "العبدالصالح" خطاب می‌کنیم ،زیارت عجیبی است .درکل، امشب شبی عجیب است، دریا بر دریا افتاده و فضل بر فضل آمده است این دریا موج کشنده ای ندارد شور آفرین است حالاما چقدر می‌توانیم از این دریا فیض ببریم؟

در امشب  است آن دعای " اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْیَتِکَ ما یَحُولُ بَیْنَنا و بین معصیتک..."

یعنی خشوعی به من قسمت کن که بین معصیت و من فاصله بیندازد وطوری نشود که دنیا هم و غم من بشود. الان برای خیلی‌ها دنیا هم وغم شده، طرف جوان است تازه باید وارد اجتماع شود، همه هم وغمش می‌شود دنیا ، لباس، موبایل ، موی سرش و... همه گرفتار شدند ، چرا؟ چون یا باید در مقابل دین خشوع داشته باشید یا در مقابل دنیا طلبی، آیاشکل دیگری هست؟ امشب است که فریاد می‌زنید:  "لا تجعل مصیبتنا فی دیننا و لا تجعل الدّنیا أکبر همّنا " الان یک عده ای ضربه به دین خوردن بالاترین مصیبتشان شده، یعنی ضربه به زندگیشان خورده است بعد هم می‌گویید " وَ لاَ تُسَلِّطْ عَلَیْنَا مَنْ لاَ یَرْحَمُنَا " کسی را که برمارحم نمی‌کند بر ما مسلط نکن. 

دعایی هم امشب آمده که در نماز شب می‌توانید بخوانید " إِلهِی تَعَرَّضَ لَکَ فِی هذا اللَّیْلِ المُتَعَرِّضُونَ " امشب باید نداری هایت را ،گناهانت را ،داشته‌ها و حاجتهایت را ،خواهش هایت را عرضه کنی هر چه داریم قشنگ بگذاریم در دست گداییمان، امشب شب عرضه است ، یادتان باشد شب جمعه اول ماه رجب (لیله الرغائب) گفتیم که امشب شب آرزوهاست آرزو هم عیب نیست منتهی ملائکه می‌بینند طرف یک آرزوی بی خودی را ابراز می‌کند. حالا امشب شبی است که تمام عرضه‌های متعرضین مثل بازار روز اجازه می‌دهند  بیاورد و عرضه کند تا ببیند چه کسی امشب خریدار است ؟ !

 امشب  به خدا عرض می‌کنیم شب عطا کردن وجایزه است  " وَ لَکَ فِی هَذَا اللَّیْلِ نَفَحَاتٌ وَ جَوَائِزُ وَ عَطَایَا وَ مَوَاهِبُ تَمُنُّ بِهَا عَلَى مَنْ تَشَاءُ مِنْ عِبَادِکَ " منتهی در قسمت آخرش عرض می‌کنید: خدایا تو این عطایا و جوایز را به هر کس که خودت می‌خواهی می‌دهی ،به خاطر همین امشب که رو به قبله نشستید یک ذره از خودتان و از دیگران و غیر خدا خالی شوید تا چیزی به شما بدهند، خالی از خود شوید خدا را بنگریم!

 "تَمُنُّ بِها عَلى مَنْ تَشاَّءُ مِنْ عِبادِکَ وَ تَمْنَعُها مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنایَةُ مِنْکَ " 

دیگر امشب جای عذری برای فاسق و فاسد نیست همه از عنایات خداوند بهره مند می‌شوند، منت پذیر عطای خدا هستند و بعد از این است که می‌گویید "وَها أَنا ذا عُبَیْدُکَ الفَقِیرُ إِلَیْکَ المُؤَمِّلُ فَضْلَکَ وَمَعْرُوفَکَ " من آمدم در خانه تو فقیر و حاجتمند.

بخاطر قرب این دو فضل باهمدیگر: ورود  شب نیمه شعبان به شب ولادت حضرت حجت ^{(علیه السلام)} که همه آرزو مند آن بودند و یکی از عبادات هایشان بوده یعنی فقط ائمه اطهار ^{(علیهم السلام)}  آرزومند این ولادت نبودند بلکه همه انبیا و اولیاء یکی از عبادت هایشان آرزوی ولادت حضرت حجت ^{(علیه السلام)} بوده است و بعد از ایشان خود شعیان و مومنین همه امیدشان به امشب بوده است! برای امشب نمی‌گویند مثل شبهای قدر قرآن خواندن  و به سرگرفتن آنرا داشته باشید یا بحث علمی داشته باشید  چون هر جایی و هر زمانی اقتضای خود را دارد! 

ازجمله اعمال دیگر نیمه شعبان نمازچهارکعتی داردکه پس ازآن می‌گویی:"اللهم انی الیک فقیر... تا می‌رسید به آنجا که " اللهم لاتبدل اسمی ولاتغیرجسمی ..." اگر اینجا از تو بپرسند کی هستی؟ اسمت را نمی‌گویی، می‌گویی من سینه زن امام حسین ^{(علیه السلام)}  هستم .اگر قیامت هم از تو سوال کردند همین را بگو دیگر هیچ نگو ! 

می گویی خدایا اسم من را مبدل نکن و جسمم را تغییر نده، جسمی را که درراه خدا بدهید مگر تغییر می‌کند یعنی منظور این بوده؟ نه ، وقتی اعضاء و جوارح را در راه گناه به کار بگیرید جسم تغییر می‌کند اینهایی که می‌بینید اعتیاد پیدا می‌کنند جسمشان هم تغییر پیدا می‌کند دیگر آن جسم سالم وخدایی نیست. سالم حقیقی کیست ؟ " فِطْرَه اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ " آنکه همه شب و روزش خرج امام حسین ^{(علیه السلام)} می‌شود اگر بهترین عیدشان هم باشد باید وصل شوند به امام حسین  ^{(علیه السلام)}  برای همین هم می‌گوید بهترین زمان برای زیارت سیدالشهدا ^{(علیه السلام)} نیمه شعبان است. روایات را بخوانید؛ حضور ملائکه در نیمه شعبان سراسری است همه هم حسین گویان هستند. " وَ لا تَجْهَدْ بَلائِی وَ لا تُشْمِتْ بِی أَعْدَائِی " بعد هم درادامه دعا یکسری پناه‌های زیبایی معرفی می‌کند که شاید تا به حال به آن پناه نبرده باشید " أَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عِقَابِکَ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَتِکَ مِنْ عَذَابِکَ وَ أَعُوذُ بِرِضَاکَ مِنْ سَخَطِکَ " در آخر هم میگویید  " وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْکَ " مثل بچه ای که مادر او را توبیخ کرده و می‌گوید از جلو چشمم برو، اما عاقبت بچه با همه شیطنتش خود را می‌جسباند به بغل مادر یا پدرش گریه می‌کند ومی‌گوید من را رها نکن ، والدینش می‌گویند چندبار گفتیم این کار را نکن! تو هم امشب این را می‌گویی از خودت پناه می‌آورم به خودت:" اعوذبک منک"

روایت از کتاب شرح جامعه کبیره آیه الله جوادی آملی بیان شده؛ که بیش از چهار هزار سال، شخصی در جهنم معذب می‌شود حضرت حق به ملکی دستور می‌دهد برو این مخلوق را از قعر جهنم نجات بده و بیاور، ملک می‌گوید من می‌سوزم در این آتش ،خداوند می‌گوید من دستور دادم نمی‌سوزی، می‌رود در قعر جهنم ودر طبقات آخر می‌بیند شخصی از پا آویزان است و از صورت می‌سوزد و این کار ادامه دارد ، اشاره می‌کند به ملائک عذاب و او را رها می‌کنند. از او می‌پرسد چه کردی ؟ می‌دانی چند سال در این جهنمی ؟ می‌گوید می‌دانم هفتاد در هفتاد سال است ،چهار هزار و نهصد سال در این آتش هستم ،همه اش خدا را به عظمت واسمش قسم می‌دادم من را نسوزاند ولی الان گفتم: خدایا من را به حق محمد وآل محمد نسوزان ،یک مرتبه آتش خاموش شد.

ما نمی‌دانیم این اذکار مخصوصا نام حسین ^{(علیه السلام)} چه می‌کند، عادت کردیم عادت قشنگی است ولی دیگر غافلیم اگربرویم در خانه امام حسن ^{(علیه السلام)} می‌گوید امام حسین ^{(علیه السلام)} ، بروید در خانه حضرت زهرا ^(س) می‌گوید امام حسین  ^{(علیه السلام)} امیرالمومنین ^{(علیه السلام)}  و رسول خدا^(ص) و حتی امام زمان ^{(علیه السلام)} همه می‌گویند حسین ^{(علیه السلام)}  ! امشب شب جمعه است وظیفه شرعی امام زمان ^{(علیه السلام)} است امشب کربلا باشد، بر همه عالم احاطه دارد ولی امشب وقتی مادر می‌آید باید آنجا باشد یک محرمی آنجا باشد ! البته همه ائمه اطهار ^{(علیهم السلام)}  می‌آیند ولی می‌خواهم بگویم مسیر را به ما نشان داده اند ببینید امشب چه خبر است؟ از چنین شبهایی به بعد باید بگویید " اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ " اگر تا به حال مرا نبخشیدی لا اقل در بقیه اش دستم را بگیر! چرا من را رها کردی؟ دادو فریاد کنید! همیشه با فکر باز و حضور کامل با خدا حرف بزنید،حاجت بخواهید و با هر عشقی که دارید همان طور با خدا حرف بزنید امشب خیلی مهم است.

 مثل فردایی ( روزنیمه شعبان ) قنداقه حضرت مهدی ^{(علیه السلام)}  می‌رود به عرش ،دو قنداقه در عالم به عرش رفته یکی حضرت ابا عبدالله الحسین ^{(علیه السلام)}  و یکی حضرت مهدی ^{(علیه السلام)}  . مادرش نرجس خاتون آنقدر خود را می‌زند که امام حسن عسگری ^{(علیه السلام)} می فرمایند : این طفل  را برای زیارت عرشیان بردند همه ملائکه آرزو دارند . تا سه روز در عرش دسته دسته ملائکه به زیارت و سلام دادن حضرت مشغول بودند، دراین چند روز مادر بی قراری می‌کرد حالااین ‌ها نه جنگ رفته بودندو نه کسی صدمه دیده بود، سرانجام صحیح و سا لم او را آوردند. وقتی برگشتند طفل سالم بود، مادر نالان بود ،طفل سیراب بود گریان نبود آرام هم آوردند در بغل مادر اما "لایوم کیومک یااباعبدالله"