فایل صوتی شب هشتم رمضان 1393 (کامل) با کیفیت اصلی

اشعار مناجات با خدا شب هشتم رمضان

نیمه شب تا که دلت بیدار شد ، دیدی چه شد؟

لحظه ی اقرار و استغفاز شد ، دیدی چه شد؟

آنقدر توبه شکستی که خودت قلبت شکست

توبه هایت پشت هم تکرار شد ، دیدی چه شد؟

آبرویت داشت می رفت از گنه پیش همه

پیش من وقتی همه انکار شد ، دیدی چه شد؟

آمدی صد بار کردی آشتی گفتم نرو

این همه از من به تو اصرار شد ، دیدی چه شد؟

گفتم از میدان به در رفتن نمی آید به تو

سرکشی نفس تو افسار شد ، دیدی چه شد؟

وای که بی عاری تو کار داده دست تو

عاقبت هرکس که بد کردار شد ، دیدی چه شد؟

قدری از قبر و قیامت ، قدری از آتش بترس

تا نگویی برزخم دشوار شد ، دیدی چه شد؟

معصیت تو می کنی زهرا خجالت می کِشد

بین تو با مادرت دیوار شد ، دیدی چه شد؟

آخرش این استخوان معصیت که در گلوست

خار چشم حیدر کرار شد ، دیدی چه شد؟

از قدیم احسان من بوده فقط حُبُّ الحسین

بار تو با گریه امشب بار شد ، دیدی چه شد؟

نان و خرما خوردی و گریه کُنِ زینب شدی

روزه ات با خون دل افطار شد ، دیدی چه شد

---

اشعار روضه ورود کاروان اسرای کربلا به کوفه

سنگ باران سرت آتش به جانم زد حسین

ناله های دخترت آتش به جانم زد حسین

خون زیر حنجرت آتش به جانم زد حسین

کوفه آن شهری که بوی مرتضی می داد نیست

کار این مردم به جز رقاصی و فریاد نیست

روی نِی رفتی ولی آنجا بمانی می زنند

با صدای خوش اگر قرآن بخوانی می زنند

کوفه ، مهمان را میان میهمانی می زنند

روی نیزه صورتت را سنگ باران می کنند

آه ... ، گاه با چرخاندن این نیزه بین کوچه ها

هی سر تو می خورد از هر طرف بر روی بام

---

بیانات حاج آقا منصور ارضی در شب هشتم ماه رمضان 1393

در بیان دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه تا به آنجا پیش رفتیم که باید جوارح بدن هم روزه داری را درک کنند. همچنین عرض شد: " وَ لانَخْطُوَ بِاَقْدامِنا اِلى‏ مَحْجُورٍ " با پاهایمان به سوی آنچه حرام گشته نرویم.

 در ادامه این دعا حضرت می‌فرمایند " وَ حَتّى‏ لا تَعِىَ بُطُونُنا اِلاّ ما اَحْلَلْتَ " یعنی :"جزآنچه که توحلال کرده ای درشکم هایمان جاندهیم."

یک وقت آدم همه چیز را هم رعایت می‌کند ولی می‌خواهد هر جایی هم برود. می‌گوید دعوت کرده چه کنم؟ اگر یقین داری که متدین واهل خمس است مشکلی ندارد.اگر هم شک داری بگو ان شا الله خمس می‌دهد دیگر تجسس لازم نیست ولی اگر می‌دانی پایبند به احکام شرعی نیست باید مواظب باشی تا شکم را از حرام پر نکنی.

درکتاب شریف "عده الداعی"روایت شده: ازناحیه خداوند بر حضرت داوود ^{(علیه السلام)}خطاب رسید : خوب بود می‌دیدی حالات آن افرادی را که با زبانشان گوشت مردم را می‌خورند ( چه غیبت و چه تهمت )در حالی که زبانهایشان را مانند پوستی می‌گسترانند و اطرافشان را با گرزهایی از آتش می‌زنند سپس فردی را بر او می‌گمارند که توبیخش کند و بگوید ای اهل جهنم این فلان شخص بد زبان است بشناسیدش.

 یعنی در جهنم غیبت کننده انگشت نما می‌شود. آن وقت، طرف هنوز افطارش تمام نشده شروع می‌کند به غیبت نمودن. هر چند غیبت حرام است چه در حال روزه چه درغیرآن. لذا پیامبراکرم ^{(صلی الله علیه وآله)}به آن زن فرمود: چرا تهمت زدی وغیبت کردی؟ افطار کن! گفت برای چه؟ من روزه هستم ، حضرت فرمود دست در دهانت کن ! دست در دهان کرد و یک تکه گوشت بیرون آورد ، فرمود این تکه گوشت حاصل آن غیبت است ، آبرویش رفت و همه هم فهمیدن غیبت کرده است. ما باید شکمهای خود را چه مادی و چه معنوی از حلال ارتزاق کنیم غیبت راه ندهیم که غیبت گوشت برادر خوردن است.

در ادامه حدیث بالامی فرماید: "ای داوود ! چه بسا رکعتهای طولانی نماز، همراه با اشک و گریه که از روی خشیت باشد اما نزد من ذره ای حتی به اندازه تار باریک هسته خرما ارزش ندارد چون وقتی نظر به قلب آن بنده می‌کنم می‌بینم اگر بعد از نماز زنی ( از راه حرام ) خود را به او عرضه کند اجابتش خواهد کرد! و اگر مومنی با وی معامله ای قرار دهد وی مومن را بفریبد من عبادات چنین بنده ای را قبول ندارم !"

 پس ما گوش، چشم، دست، پا و دل رابایدازحرام دور کنیم " وَ لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ " زبانهایمان گویا نشود جز به آن خیری که تو عنایت کردی. حضرت می‌فرمایند اگر آن اعضای بدن را کنترل کردی این عضو ( زبان ) را هم می‌توانی به کمک خدا کنترل کنی یعنی باید در مسیرالهی هدفمند باشی " لانَتَکَلَّفَ اِلاّ ما یُدْنى مِنْ ثَوابِکَ " جز در آنچه به پاداش تو نزدیک است دچار سختی نشوم.

 یک وقت یک باربری‌های بیهوده ای انجام می‌دهیم وفقط رنج وخستگی اش برایمان باقی می‌ماند. (درتعقیبات نمازعصرمی خوانیم:اللهم انی اعوذ بک من نفس لاتشبع ومن قلب لایخشع ومن علم لاینفع ومن صلوه لاترفع ومن دعالایسمع...)

کارهایی مثل زکات یا گریه بر امام حسین علیه السلام تظاهرش هم مشکل ندارد 

" وَ لانَتَعاطى‏ اِلاَّ الَّذى یَقى مِنْ عِقابِکَ " و به جا نیاورم جز آنچه را که از کیفر تو مرا نگاه دارد یعنی هر کار خلافی کیفر دارد. همیشه برای ما گفتند : گندم از گندم بروید جو ز جو

" ثُمَّ خَلِّصْ ذلِکَ کُلَّهُ مِنْ رِئآءِ الْمُرآئِینَ " این دیگر خیلی سخت است ، ریا و خودنمایی! می‌پرسدکجا بودی؟می گوید: از چشمانمان معلوم است مسجد ارگ، تازه قرآن و نماز شب هم خواندیم. بزرگان فرمودند: کارهایی مثل زکات یا گریه بر امام حسین ^{(علیه السلام)}، ظاهرش هم مشکل ندارد چرا ؟ چون می‌گوید حتی اگر گریه نمی‌کنی خود را به حال گریه بیانداز ولی در مورد کارهای دیگرباید مواظب ریا باشیم که برای تبلیغ رو به ریا نیاوریم که همه اعمال حبط ونابود می‌شود .

 ائمه ^{(علیهم السلام)} وقتی به کاری مشغول می‌شدند به بهترین جهتش کار را به سرانجام می‌رساندند طوری به بیان ریا و شهرت طلبی می‌پردازد که جایی برای حرف دیگری نمی‌ماند " وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعینَ " یعنی دورم بدار از شهرت طلبی. 

ائمه ^{(علیهم السلام)} مواظبت کرده وامتحان شده به این دنیا آمدند ولی برای امامت مردم دوباره از اول شروع کردند که مردم یاد بگیرند.خوب برای ما امامت کردند و خوب همه چیز را برای ما تهیه دیدند.

ابی عبدالله^{(علیه السلام)} می‌آید در فضای مکه در کعبه برای آن زن و مرد نا محرم که دستانشان به هم چسبیده بود تا حضرت نماز می‌خواند دست‌ها از هم باز می‌شود به آن دو می‌فرماید بروید تا بیشتر از این آبرو ریزی نشود.اهل بیت علیهم السلام آبرو دارند و جلوی آبرو ریزی را هم می‌گیرند. خودت فکر کن ببین چند دفعه آبروی ما را خریدند؟