فایل صوتی شب سیزدهم رمضان 1393 (کامل) با کیفیت اصلی

اشعار مناجات با خدا شب سیزدهم رمضان ۱۳۹۳

آمدم سوی تو راهی وا کُنم ، تا وقت هست

آمدم شاید تو را پیدا کُنم ، تا وقت هست

تا شب اِحیای تو کارم توسل کردن است

قصد دارم خویش را اِحیا کُنم ، تا وقت هست

نامه ی اعمال من را می دهی در دست راست ؟

زود باید برگه را امضاء کُنم ، تا وقت هست

من امان می خواهم از یَومَ یَعِزُّ ظالِمَ

تا سحر مولایَ یا مولا کُنم ، تا وقت هست

آرزوهای دراز عمر مرا بر باد داد

می نشینم با خودم دعوا کُنم ، تا وقت هست

ای رفیقِ لا رفیقَ لَه ، شدم من بی رفیق

با تو حالا آمدم نجوا کُنم ، تا وقت هست

من همانم [نه آنم] که یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِ

آمدم که خوب با تو تا کُنم ، تا وقت هست

کاشکی با یا کریم ،  العفو های نیمه شب

بین خوبانت خودم را جا کُنم ، تا وقت هست

عاشقی بی دست و پایم دست داده در دعا

روضه ای جانکاه دست و پا کُنم ، تا وقت هست

دست من زیر عبا و پیکرت روی عبا

چاره ای باید بر این اعضا کُنم ، تا وقت هست

دست هرکس قطعه ای افتاده دارد می برد

کاش می شد سرهمت اینجا کنم ، تا وقت هست

عمه ات را می برند از حلقه ی نا محرمان

تا مراعات دل زهرا کُنم ، تا وقت هست

ای علی این خنده ها در کوفه بدتر می شود

کاش فکر معجر زن ها کُنم ، تا وقت هست

---

اشعار مناجات با خدا - حاج محمود کریمی

شبا که گریه می کنم به حال زار خودم

یواش یواش یادم میره گریه به حال خودم

الهی العفو که می گم صدام میره به بالا

گریه که آتیش می گیره دلم میره کربلا

شب جمعه است بی خیال خودمم

خودم اینجا با دلم تو حرمم

من می دونم خدا منو ، به حرمت مادرت

می بخشه تا زار می زنم ،  امشب برای سرت

به جسم پاره پاره ی گل پسرت ، اکبرت

به حنجر بریده از تیر علی اصغرت

شب جمعه است بی خیال خودمم

خودم اینجا با دلم تو حرمم

برا خودم گریه کنم فایده ای نداره

می خواهم که فریاد بزنم برای شیر خواره

به دستای روی زمین به مشک پاره پاره

به اون غریب بی کفن که پیرهنم نداره

بالا بلند بابا گیسو کمند بابا

---

اشعار روضه حضرت علی اکبر ^{(علیه السلام)} - حاج محمود کریمی

خضرو عشاق گرم دیدن بود

سیل اشک آمد و آب را گم کرد

علی اکبر که بر زمین افتاد

آسمان آفتاب را گم کرد

خواست تا خیمه پَر کشد اما

شیر زخمی عقاب را گم کرد

آنقدر زخم روی زخم آمد

که عدو هم حساب را گم کرد

پدر آمد به یاریش برود

من بمیرم رکاب را گم کرد

پسر بوتراب بین تراب

نوه ی بوتراب را گم کرد

جلد قرآن خویش پیدا کرد

برگه های کتاب را گم کرد

---

بیانات حاج آقا منصور ارضی در شب سیزدهم رمضان 1393

بسم الله ارحمن الرحیم
تذکر اول یاد کنیم همه گذشته گان را مخصوصا از این جمع مثل مرحوم چمنی، این عزیزی که هواساز مسجد را درست کرد ( آقای شریفی ) و بعد هم فوت کرد همه رایاد کنیم با یک صلوات و فاتحه.
" وَ الشّکّ فِیدِینِکَ وَ الْعَمَى عَنْ سَبِیلِکَ " حالا من به زبان ساده می‌گویم خدایا من را در این ماه رمضان دور نگه دار از شک در دین خدا ، این شک بعد از ورود به دین است چون قبل از انتخاب دین شک خیلی هم بد نیست اما بعد از انتخاب دین نشانه تزلزل در افکار و اعتقادات است ولی نکته بعد که مهم هم است " الْعَمَى " در راه خداست یعنی نابینایی در راه خدا :
 میان مردمی گم کرده ره اندر میان راه
که خود نوعی ز گمراهیست
بعضی وقتها  دست به یکی کردن شیطان ، نفس و مشکلات دنیوی باعث به وجود آمدن نابینایی راه در انسان می‌شود البته اهل بیت ^{(علیهم السلام)} مواظب دوستدران و شیعیان خود هستند وقتی همچنین اتفاقی برای ما می‌افتد با بیماری و یا ابتلایی مواجه می‌شویم و ان شاء الله هوشیار می‌شویم اما کوری در راه بعضی را به هلاکت می‌اندازد یعنی شاید آمریکا زانو بزند در مقابل نظام اسلامی ایران ولی اصحاب فتنه این کار را نمی‌کنند این هلاکت کوری راه است خوارج هم همین بودند در زمان امیرالمومنین ^{(علیه السلام)} و الان هم همین طور هستند وقتی مصاحبه ای با این‌ها ترتیب داده می‌شود خیلی واضح می‌گویند راه ما درست است !
در دعای صبح به نقل از رسول الله ^{(صلی الله علیه و اله)} که می‌فرمایند اگر کسی این را نخواند نعمات زیادی را از دست داده از جمله این چهار نعمت " اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى عَرَّفنى نَفْسَهُ وَ لَمْ یَتْرُکْنى عَمْیانَ الْقَلْبِ " (ادعیه صباح و مساء) حمد خدایی را که خودش خود را به من شناساند واقعاً هم اگر می‌گویی " بِکَ عَرَفْتُکَ وَأَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ " ( ابوحمزه ) همین است ولی یقیناً او باید به وسیله امیرالمومنین ^{(علیه السلام)} خود را به ما نشان دهد " وَ لَمْ یَتْرُکْنى عَمْیانَ الْقَلْبِ " حمد خدایی که قرار نداده کوری دل را برای من و... چند حمد دیگر که ما با این قسمت که مؤید شناخت خداوند برای دوری از نابینایی در راه دین خدا بودند کار داشتیم
هر کس " الْعَمَى عَنْ سَبِیلِکَ " شود به هلاکت می‌افتد شما نگاه کنید کسی که در دفاع مقدس ما به درجه جانبازی نائل آمده و چشمش را از دست داده نابیناست ولی عاشق مانده ، عشق را به او چشاندند و هر روز هم به فضل الهی بیشتر جلو می‌رود در سیر خود و اطاعت خدا و حب اهل بیت ^{(علیه السلام)}  ولی آن عده ای " الْعَمَى عَنْ سَبِیلِکَ " هستند " وَ الْاِغْفالَ لِحُرْمَتِکَ " می‌شوند یکی از گرفتاری ما سینه زن‌ها و شب زنده داران و متقین و موحدین ( اشاره به بیانات اخیر مقام معظم رهبری ) و همه طوایفی که آخرش می‌رسند به امیرالمومنین ^{(علیه السلام)} به کمک امام حسین ^{(علیه السلام)} بدترین امر غفلت از حریم اهل بیت ^{(علیهم السلام)} و سهل انگاری است و لذا در کمیل این سهل انگاری را "  وَ مِطَالِی‏ یَا سَیِّدِی " (دعای کمیل ) می‌خوانی، شب زنده دار و اهل مناجات را نباید غفلت از حرمت خدا و تجلیات دیگر خداوند مثل لیله القدر و اهل بیت عارض شود من نمی‌دونم چطور  هم وارد اهل بکاء و شب زنده داری شدم ؟ولی دیگر آمدم باید از غفلت  دوری کنم، صحبت با رفقا همه وقت من را گرفته  است،شب سیزدهم رسید من چه کردم؟
عجیب اینجاست که اگر شب اول غفلت کنی و توبه نکنی همین طور غفلتت در ماه رمضان بیشتر می‌شود طوری می‌شود که شاید شب بیت و سوم بگویی چقدر بریم دعا و مناجات بخونیم! قصاوت دل نسبت به مناجات آن هم در ماه رمضان!
لذا امام(ع) می‌فرمایند " فاغفرلنا تقصیرنا فی " (ادعیه دهه آخرماه) یک سری گناهان و قصور داشتم آنها را بپوشان در دهه آخر ماه رمضان می‌خونی و گریه میکنی
امشب برای اینکه بتونیم دعای کمیل را تمام کنیم کمتر حرف می‌زنم تا بتوانیم بیشتر از مناجات بهرمند شویم!