اشعار مناجات با امام رضا ^{(علیه السلام)} - حاج آقا منصور ارضی

مسرورم از این قسمت و فرخنده حالی

باز این منم دلداده ی در این حوالی

عطر حرم کرده مرا حالی به حالی

باز آمدم پابوس یا مُولَی الموالی

من زنگ این نقاره ها را دوست دارم

من گوشه ی صحن شما را دوست دارم

اینجا چقدر آئینه های مستجاب است

در سجده ها یا ربنای مستجاب است

دور حرم جانم رضای مستجاب است

در دست هر زائر دعای مستجاب است

قبل از قدمگاهت همه حاجت گرفتند

از دست های فاطمه حاجت گرفتند

من خوب هستم یا بدم ، آقا کریم است

دعوت شدم که آمدم ، آقا کریم است

پایین پا زانو زدم آقا کریم است

حالا دوباره مشهدم ، آقا کریم است

هر صبح و شب یاد رضا را دوست دارم

صحن گوهرشادِ رضا را دوست دارم

بارم دوباره سمت خوبی ها فتاده است

باب المراد من دم باب الجواد است

کم از من و الطاف آقایم زیاد است

لب تَر نکرده حاجت هر شیعه داده است

هستی خود از ضامن آهو گرفتم

من هر چه رفتم کربلا از او گرفتم

شبهای جمعه شیعه دنبال حسین است

دل تنگ صحن عالم آرای حسین است

دل بی قرار صحن سقای حسین است

روز قیامت بار ما پای حسین است

شب های جمعه بی قرار و زیر دِینم

آواره و سرگشته ی ذکر حسینم

یا اهل العالم هل اتی را سَر بریدند

روز خدا خون خدا سَر بریدند

مویش کِشیدند و به بالا سَر بریدند

از پشت سر آقای ما را سَر بریدند

می آید از گودال ؛ آوای ... بُنَیَّ

نعل است و خاک و خون به اعضای بُنَیَّ