غذا بخورید، خرما بخورید، خرما رو به عشق حضرت زهرا سلام الله علیهابخورید که چقدر حضرت خرما دوست داشتند. وقتی می خوری بگو بی بی جان خوشا به حال حضرت سلمان که شما برای او خرما کنار گذاشتید. آب بخورید به نام حسین(علیه السلام)، نان بخورید با یاد امیرالمومنین (علیه السلام) که با نان جو سیاه روزه می گرفت. یعنی هر چیزی که می خوری می تونی به یاد اهل بیت (علیهم السلام) باشی. بعد می بینی نیم ساعته داری گریه می کنی و خرما تو دستت مونده. بگو خدا لعنت کنه ، که خرما به این خوبی و میوه بهشتی رو در شام و کوفه به بچه ها ی ابی عبدالله (علیه السلام) صدقه دادند.
و...
یعنی در این ماه با غذا خوردن هم می تونی عبادت کنی، به شرط اینکه سر خودت رو خلوت کنی. این ماه به قدری عظیم است که با این همه منبر و سخنرانی که بزرگان در عظمت این ماه صحبت می کنند و این همه در بخش های مذهبی رادیو و تلویزیون گفته میشود باز ما بی معرفت وارد این ماه می شویم و وداع می کنیم و نا تمام می ماند.
چرا برای بعضی نا تمام است و برای بعضی تمام شده و زیبا؟ چون سر خود را خلوت نکرده ای و مشغله داری. بحثی هم که در امین الله داریم در همین مورده که “مولعة بذکرک و دعائک” ما ولع به دنیا و حرص به گناه داریم نه ذکر خدا. خدا که در این ماه با غل و زنجیر کردن شیاطینانسان را کمک می کند پس خودت هم کمک کن تا آزاد شوی برای این مهمانی.
تازه در این ماه می فهمی که هر چه می کشی از نفس خودت می کشی و همه دشمن تو نفس توست..
با این وضع اصلا نمیشود مهمانی خدا رفت و از طرفی اگر هم نروی سرت کلاه رفته است. چون میگویند با هر سر و وضعی که هستی بیا. وقتی که ایها الناس قد اقبل علیکم شهرالله آمده یعنی همه بیایند. کسی نمی تواند بگوید منظور مومنین و مخلصین و عارفین بوده بلکه همه دعوت هستند.
حالا تو چطور می توانی بهره ببری؟ اولین کار قبل از هر کاری حتی قبل از استغفار این است که سر خودت را خلوت کنی.
یک مقداری با قرآن آشنا شوید که زمینه خلوت کردن اطرافتان با خواندن قرآن محیا میشود. فقط قرآن. البته بی ادبیه که در مقابل ساحت مقدس حضرت حجت علیه السلام این حرف رو میزنم ولی حداقل به اندازه زمان خوردن صبحانه و ناهار قرآن بخوانیم. اگر نمی توانی حداقل بخواب که خواب هم در این ماه عبادت است.
شما من رو دعا کنید و من هم شما رو دعا می کنم. کمتر بخوابید و بیشتر عبادت کنید. شما ببینید که بزرگان دین ما چند ساعت می خوابیدند، تحقیق کنید. ۹۰ سال و ۱۰۰ سال هم عمر کرده اند.
مسائل شرعی خودتون رو ریز به ریز سوال کنید. سعی کنید تا جائی که می توانید فکرتان را آزاد کنید، به هر حال شرایط اقتصادی سخت شده، گرانی هست و هر کس که منکر بشود دروغ میگوید ولی هر کسی که اعتقاد دارد می داند که خدا با هر شرایطی روزی را می دهد رزاقیت صفت ذاتی خداوند است و روزی بنده گردن خداست.
یک عده هم ممکنه تا بعد از ماه رمضان از دنیا بروند. به سلامتی، “السلام یوم ولدت و یوم اموت” خدا کند هر کسی که از بین ما میرود با ذکر حسین (علیه السلام) بمیرد. ما با مردن مشکلی نداریم. مشکل ما رفاقتمون با امام زمان (عج) است. اگر بتونیم این شبها با یک سلام به مادرش یا یک سلام به ابی عبدالله (علیه السلام) دل آقامون رو به دست بیاریم خیلی خوب میشود.. می گوییم آقا ببین روزه هستیم و لبهامون تشنه است، ما اصلا تشنگی قیامت رو نمی فهمیم ولی به یاد لب تشنه حسین (علیه السلام)، تشنه بودن رو می فهمیم.
موقع افطار قبل از اینکه با کسی حرف بزنی بگو آقا با همه بی ادبی خواستم بگم روزتون قبول باشه. عیبی ندارد. به پیغمبر هم می گفتند، به اهل بیت (علیه السلام) هم می گفتند اونها هم جواب می دادند روزه شما هم قبول باشه. خدا رحمت کنه مرحوم رجبی پدر غلامعلی رجبی رو می گفت: من بعضی وقتها پای سفره که میشینم میگویم آقا قربون نمکدونت برم، قربون این غذات برم که به من دادی. من کجا لیاقت داشتم. با خدا عشق بازی کنید. عاشق نگشته ای که کشی انتظار یار…
مواظب سفره های که می اندازید باشید. اگر می بینید مشکل دارید سفره مجزا بیندازید. مواظب جاهایی که دعوت میکنند باشید. طرف خمس نمیدهد ولی تو فلان هتل افطاری میدهد.
خدایا به حق حضرت زهرا سلام الله علیها به ما حقیقت دین رو بفهمون. توفیق روزه داری، شب زنده داری، اشک چشم مخصوصا گریه بر ابی عبدالله (علیه السلام) به همه ما عنایت بفرما.
به نقل از نشریه هیات
