مناجات با حضرت حجت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا
فوج مَلَک دُور و بَرَش دارد نگارم
یک آسمان زیرِ پرش دارد نگارم
باید تمام عرشیان چاوش بخوانند
تاج ولایت بر سَرَش دارد نگارم
علی کویش حسن خویِش حسینی صبرش
خُلقی چو جدّ اطهرش دارد نگارم
نامی دِگر از حاتمِ داعی نمانده است
از بس گدا در محضرش دارد نگارم
حتّی منه پیمان شکن را هم دعا گوست
الحق که ارث از مادرش دارد نگارم
از اول غیبت به شیعه بوده معلوم
فکری برای آخرش دارد نگارم
وقتِ فرج شمشیر حیدر را به دستی
قرآن به دستِ دیگرش دارد نگارم
یعنی به سر فکر تقاص خون جدّ و
شش ماههِ طفلِ پرپرش دارد نگارم
کوری چشم دشمنان لطفی مدارا
بر این نظام و رهبرش دارد نگارم
ما در پیِ دیدارِ رویِ یــــار هستیم
از غَمضه ی چشمان او بیمار هستیم