مناجات با خدا - شب دوم رمضان المبارک 1392
خراب آمده‌ام تا کنی تو آبادم
هزار شکر نگفتم، ز چشمت افتادم
خراب باده‌ی عفوم ببخش رسوا را
مُقرّ و معترفم از هزار بیدادم
مدد نمی‌شوم آقا به غیر دستانت
بگیر دست مرا با تمام ایرادم
به نور وجه تو سوگند سخت محتاجم
که هر چه آبرویم داده‌ای ز کف دادم
من از عقاب تو سوی خودت گریزانم
گناه می‌کنم و باز می‌کنی یادم
همیشه بنده‌ی در بند خود صدایم کن
خدا نکرده نکن از اطاعت آزادم
اگر چه سوی تو آلوده دامن آمده‌ام
ولی به اسم تو سوگند پاک بنیادم
میان این همه مهمان بعید می‌دانم
که مفتضحم بکنی در میان افرادم
نشاندی‌ام به کنار خداییان اما
هزار مزه ندارد سکوت و فریادم
به زیر بار خود افتاده بودم اما زود
رسید دست عطای کسی به فریادم
سحر گشود به رویم تمام درها را
دمی که ناله‌ی رب‌الحسین سر دادم
چه سود می‌بری از کیفر محب حسین
من آن بدم که دلم را به کربلا دادم
--------------------------------------------------------------------------------------------
شعر روضه حضرت زهرا (س)
خدا کند خبر شعله ها درست نباشد
هجوم بر در بیت الولا درست نباشد
خدا کند که چهل بی حیای حرام
تو را زدند در آن ماجرا درست نباشد
خدا کند که کبودی زیر چشمانت
که بود قاتل شیر خدا درست نباشد
خدا کند که زمین خوردن تو به کوچه
که کشته شد پسرت مادرا درست نباشد
***
زن را میان خانه‌ی شوهر نمیزنند
پاهای نیل را که به کوثر نمیزنند
در کوچه راه را به کسی سد نمی‌کنند
با ضربه‌ی لگد همه جا در نمیزنند
