نوای عرش

صوت و کلیپ حاج آقا منصور ارضی

نوای عرش

مراسم بعدی

دهه اول محرم 1394 حاج آقا منصور ارضی

**************

1) مسجد ارک تهران

از چهارشنبه 22 مهر94 بمدت 10 شب

همزمان با اقامه نماز مغرب و عشاء

میدان پانزده خرداد

2)حسینیه صنف لباسفروشها

از سه شنبه21 مهر 94 بمدت 15 روز صبح

همزمان با اقامه نماز صبح

خیابان سعدی جنوبی

3)حرم عبدالعظیم حسنی (ره)

بعد از دهه اول محرم ، نیمه شبهای جمعه

دو ساعت مانده به اذان صبح

لوگوی سایت

نوای عرش

در ماه رجب نکته ی مهمی پنهان است و آن ولادت امام هادی (ع) است . این نکته حتی برای رسانه های ما هم آشکار نیست .

روز اول ماه رجب ولادت امام باقر (ع) و روز دوم ماه رجب ولادت امام هادی (ع) است که این دو ولادت با سعادت را فقط حضرت حجت بن الحسن (عج) بزرگ می دارند . بقیه اهمیتی به این موضوع نمی دهند . به این دلیل بود که این دعا امروز خوانده شد : 

( اللهم انی اسئلک بمولودین ... ) که منظور از ( مولودین ... ) یعنی این دو مولود ، امام جواد (ع) و امام هادی (ع) می باشد . 

اعوذبالله من الشیطان الرجیم،بسم الله الرحمن الرحیم،الحمدلله رب العالمین، الحمدلله بجمیع محامده کلها علی جمیع نعمه کلها

عظمت لیله الرغائب

شب بزرگ و ارزنده ای است. شبی که کوچکترین ترجمه اش شب آرزوهاست. بخاطرهمین هم مردم بازغافلند.اگرازمن بپرسید، رغائب یعنی ازغفلت درآمدن ورسیدن به آنچه که سبب خلقت ما شده است. اینطور نیست که یک اسمی بگذاریم به عنوان آرزو یا هرعنوان دیگر.هر شبی که ائمه بزرگوارما آن شب را بزرگ داشته اند مثل شب اول ماه رجب ،یاامشب که باشب جمعه ی اول مطابقت دارد و لیلةالرغائب است عظمت دارد و عجیب این است که درهرشب بزرگ و ارزشمندی بایست با مبدا و مقصد و نهایت خودتان یعنی حسین(ع) ،جوردربیایید. 

 امشب شب بزرگی است نه به عنوان اینکه ما به  آرزوهایمان برسیم،آرزوکنیم، بعدنگاه می کنیم چه آرزوهای بی ارزشی در دنیا داریم.اگر اینطور باشد برای اهل بیت (ع) کسر شـأن است که این شب را درک کردند روزه گرفتند،نماز خواندند.لذا باید هرشب هزار بار لاإِلَهَ إِلااللَّهُ بگوییید اگرمی خواهید به جایی برسید.

 فایل صوتی (دعای کمیل - لیلة الرغائب) - انتشار اولیه - باتشکر از سایت عقیق

مناجات با خدا

باران نبارد ، چشم سوغاتی ندارد

لال است آن کس که مناجاتی ندارد

زندانی است آن کس که ملاقاتی ندارد

هر کس رفیقش شد مکافاتی ندارد

با من همان لطفی که قبلا داشتی کُن

دست رفاقت میدهم پس آشتی کُن

عصیان ، هر آنچه کاشته بودم درو کرد

باران غفلت گندمم را رنگ جُو کرد

جز تو به هرکس رو زدم خندید و هو کرد

زخم دلم را بی محلیِ تو نو کرد

     
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10